Ώρα για λίγη εξομολόγηση
Παρασκευή, 17 Σεπτεμβρίου 2018. Η μέρα που αποφάσισα να ξεκινήσω το blog. Ήταν μια δύσκολη απόφαση για εμένα, αν σκεφτούμε ότι η ιδέα αυτή υπήρχε στο μυαλό μου για περισσότερο από 2 χρόνια. Μάλλον λόγω του εσωστρεφούς χαρακτήρα μου και του φόβου μου να βγάλω τον εαυτό μου και τις σκέψεις μου εκεί έξω, δεν έπαιρνα την απόφαση. Δεδομένου όμως ότι το blogging ξεκίνησε πριν από χρόνια ως χόμπι πολλών ανθρώπων που αγαπούσαν το γράψιμο,
Το
δικό μου blog
δεν ξεκίνησε μόνο για
να περνάω τον χρόνο μου όσο βρίσκομαι μέσα στο σπίτι, αλλά και για να δημιουργήσω
μια μικρή γωνιά στο απέραντο ίντερνετ, η οποία θα είναι εντελώς δική μου και όπως
ακριβώς ΕΓΩ θέλω. Ένα δημιούργημα όλο δικό μου. Ένα δημιούργημα που θα καλύπτει
την ανάγκη μου να μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, τα ταξίδια μου και βασικά
οτιδήποτε αρέσει σε εμένα. ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ. Επειδή οι κανόνες μας έκαναν
ανθρώπους κλειστούς και ελάχιστα δημιουργικούς. Κι αν έχουμε ένα μέρος όπου μοιραζόμαστε
τη δημιουργικότητά μας (στη περίπτωσή μου το Instagram), καταλήγουμε να κυνηγάμε τους
followers και
τα likes,
ξεχνώντας τον λόγο που αρχικά ξεκινήσαμε.
Έτσι,
εδωπέρα, σε ένα blog
που δεν έχει καν
δικό του URL,
αποφάσισα να κάνω το κάτι παραπάνω από τις φωτογραφίες του Instagram, χωρίς να
κυνηγάω τους followers και
τα likes και χωρίς να περιορίζομαι σε μια λεζάντα αλλά να μοιράζομαι περιεχόμενο
το οποίο με αντικατοπτρίζει. Το οποίο είναι ΕΓΩ. Χωρίς να προσποιούμαι ότι έχω
την τέλεια ζωή, όπως προσπαθεί να μας πείσει η συντριπτική πλειοψηφία των influencers
μέσω των τέλειων
φωτογραφιών τους που χαζεύουμε όλη μέρα.
Νομίζω
ότι αρχίζει να γίνεται λίγο μελό η υπόθεση, δεν νομίζεις;
Τέλος
πάντων, αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι ένα blog χρειάζεται αρκετό χρόνο, όμως είναι
ένας τρόπος να αποβάλλω το άγχος της καθημερινότητας, να γράφω με τους δικούς
μου κανόνες χωρίς να σκέφτομαι τη βαθμολογία του γραπτού από τη φιλόλογο του
λυκείου, να εξαναγκάσω κατά κάποιον
τρόπο τον εαυτό μου να κυκλοφορήσει περισσότερο έξω και να βγει από το comfort
zone
και να μοιράζομαι
με ανθρώπους που έχουν παρόμοια νοοτροπία με τη δική μου, ό,τι έχω στο μυαλό
μου.
Δεν
έχω ιδέα για το πώς θα πάει όλο αυτό το εγχείρημα, όμως έχω καλό προαίσθημα. ;)
xx
