Μπορεί
και να έχεις παρατηρήσει την απουσία μου εδώ, μπορεί και όχι. Για να νιώσω κι
εγώ σημαντική, ας προσποιηθούμε ότι το είχες παρατηρήσει 😂
Όπως
και να έχει, σήμερα θα συμπτύξω δυόμιση μήνες αποχής από το blog
σε μερικές παραγράφους…
Ξεκινάμε
από τις διακοπές του Πάσχα. Του Πάσχα;; Τι στο καλό; 🤔Θα ορκιζόμουν
ότι πέρασε εξάμηνο από τότε #timeflies.
Τέλος πάντων, μέσα στο δεκαπενθήμερο των διακοπών, εκτός του να ξεκουραστώ και
του να οργανώσω τη ζωή μου, ταξίδεψα ως την Έδεσσα και τα περίχωρα. Εκεί αποφάσισα
να κάνω ένα digital detox.
Είδα ελάχιστα Stories,
έκανα μηδαμινά likes,
μοιράστηκα λίγες φωτογραφίες στο Instagram, αν
και έβγαλα ένα σωρό... Πάλι καλά εδώ που τα λέμε, γιατί τώρα έχω καβάτζα αρκετό
υλικό.
Με
την επιστροφή μου από τις διακοπές, αφιερώθηκα στις παρέες μου, στις βόλτες, τα
ποτά και τα ξενύχτια #not.
Πέρασα καλά και το σημαντικότερο είναι ότι επιτέλους ένιωσα να βρίσκομαι στην
καλύτερη ψυχολογική κατάσταση που έχω να βρεθώ εδώ και αρκετό καιρό. Στα μέσα του
Μάιου, πήγαμε τριήμερη εκδρομή στα Ιωάννινα, όπου για άλλη μια φορά απείχα από
τα social,
προκειμένου να ζήσω την κάθε στιγμή και να χαρώ την εκδρομή με τις φίλες μου.
Αφότου
γύρισα με μια σαφέστατη έλλειψη ύπνου επέστρεψα στους ρυθμούς της σχολής,
της παρέας, του διαβάσματος και των εργασιών. Πολλών εργασιών. Τόσων, που όταν
ήρθε η ώρα να αρχίσει η εξεταστική ήμουν τόσο κουρασμένη που πέρασα την
χειρότερη εξεταστική ΕΒΕΡ. 😣 Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ και να στρωθώ να διαβάσω,
ούτε έβρισκα κάποιο ιδιαίτερο κίνητρο. Προφανώς δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό να
δίνουμε διαρκώς το 100% του εαυτού μας. Βέβαια, μπορεί να φταίνε και οι πολλές βόλτες
ή εκείνη η #&)^# ξαφνική ζέστη.
Α!
Και να μην ξεχάσω την 14η του Ιουνίου: Θέατρο Βράχων Βύρωνα. Γιάννης Χαρούλης. Η ωραιότερη συναυλία που έχω πάει ποτέ. Και μπορώ να πω ότι έχω πάει
σε αρετές. Το συναίσθημα του να τραγουδάς και να χορεύεις με τόσο κόσμο, να
γελάς και να περνάς τέλεια, είναι αναντικατάστατο και τόσο μα τόσο όμορφο. Ο Γιάννης
είναι από τους λίγους που καταφέρνει να μετατρέψει εκατοντάδες αγνώστους σε μια
μεγάλη παρέα.😄
Τώρα
βρισκόμαστε στα μέσα του Ιουλίου. Τα μοναδικά σημαντικά γεγονότα του μήνα ως
τώρα ήταν το τέλος των εξετάσεων, η πρεμιέρα του Spiderman: Far From
Home
(προφανέστατα πήγα
στην πρεμιέρα) και οι εκλογές. Αυτή τη στιγμή το air-condition κάνει υπερωρίες κι εγώ γράφω
αυτό το blogpost έχοντας
στο παρασκήνιο την παράσταση της Χρύσας Κατσαρίνη «Ό,τι πολυτιμότερο έχω» για εχμμ..
τρίτη φορά. By
the
way,
αν δεν την έχεις δει ακόμη, απλά Δ-Ε-Σ Τ-Η-Ν. ❤️
Έχω
αρκετά σχέδια για αυτόν τον μήνα, όμως δεν θέλω να τα αποκαλύψω πριν
ολοκληρωθούν και κυρίως πριν πάρω την απόφαση να σηκωθώ από τον καναπέ και
να τα ξεκινήσω.
Το
σίγουρο είναι ότι αυτό το μεγάλο διάλειμμα μου έδωσε τον χρόνο και τον χώρο που
χρειαζόμουν για να νιώσω δημιουργική και να επανέλθω
See you
soon!
xx
Δημοσίευση σχολίου