Ω, γεια!! Καιρό έχουμε να τα πούμε! Η ζωή, βλέπεις...
Αυτό το post είναι ένα από εκείνα που περιμένω και προετοιμάζω για αρκετό καιρό. Γιατί; Επειδή για μια ακόμα φορά φιλοξενώ στο blog μου άτομα ευφάνταστα και δημιουργικά, που θα δώσουν κι εκείνα τη δική τους νότα στο άρθρο. Αυτή τη φορά, φιλοξενούμενες είναι 7 Ελληνίδες bookstagramers!
Η Φρειδερίκη, η Πελαγία, η Αθηνά, η Σταυρούλα, η Ευανθία και η Μανταλένα θα σου προτείνουν το αγαπημένο τους βιβλίο για το 2018 αλλά και αυτό που ανυπομονούν να διαβάσουν μεσα στο 2019!!
Φρειδερίκη, @_iasmos
Για να είμαι ειλικρινής το 2018 δεν είχα πολλά ενδιαφέροντα βιβλία. Κάποια δεν ήταν πολύ του γούστου μου, αλλά ήθελα να με δοκιμάσω και σε άλλες κατηγορίες και άλλα που μου άρεσαν αρχικά, στο τέλος με απογοήτευαν. Παρόλ’ αυτά έκανα ένα come back στον αγαπημένο μου Jo Nesbo, διότι δεν είχα διαβάσει όλα τα βιβλία του με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Harry Hole. Αυτό λοιπόν που διάβασα ήταν το ¨Αστυνομία¨ που για εμένα ήταν βιβλίο-έκπληξη. Και αυτό διότι πάνω κάτω ήξερα το στυλ γραφής του Nesbo: ωμή, ανατρεπτική, έξυπνη. Ωστόσο το συγκεκριμένο ξεκίνησε κάπως… ανιαρά και για πρώτη φορά δεν ήθελα τόσο να διαβάσω βιβλίο του. Όμως ο ψυχαναγκασμός μου δεν με άφησε και καλά έκανε. Το βιβλίο ήταν απλά εντυπωσιακό. Σαν να άρχισε να ξετυλίγεται αργά και τελικά να κάνει να με αφήνει πάλι άφωνη. Οι δολοφονίες ξεκινάνε από την αρχή με τις πολύ καλές περιγραφές να σε κάνουν να μην θες να αφήσεις το βιβλίο. Σε αντίθεση με τα άλλα βιβλία ο Harry Hole εμφανίζεται πολύ πιο μετά και αυτό ήταν το κύριο στοιχείο που με έκανε να αρχίσω να βαριέμαι κάπως. Ωστόσο έκλεψε και πάλι την παράσταση.
Προειδοποίηση: θα δείτε έναν πολύ διαφορετικό Harry από ότι έχετε δει. Ο ανισόρροπος, σκοτεινός και ευθυνόφοβος Harry σχεδόν έχει εξαφανιστεί και τη θέση του παίρνει κάποιος που παλεύει να δημιουργήσει ένα σπιτικό και να φροντίσει την οικογένεια του. Βέβαια υπάρχουν και οι στιγμές που παίρνει την κάτω βόλτα, αναγκαίες κατά τη γνώμη μου για την εξέλιξη της ιστορίας.
Το ανάγνωσμα για το οποίο Ανυπομονώ το 2019 είναι το Call me By your name!
Για το 2019, έχω πάρα πολλά βιβλία στην λίστα, αλλά εκείνο που θα διαβάσω με το που αρχίσει η χρονιά είναι "Οι Μάγισσες Της Σμύρνης" της Μάρα Μεϊμαρίδη
Ευχαριστώ πολύ τα κορίτσια για τις καταπληκτικές κριτικές τους! Να πας να τις ακολουθήσεις στο Ίνσταγκράμ τους!!
Ποιο ήταν το δικό σου αγαπημένο βιβλίο για το 2018; Έχεις βάλει κάποιο στο μάτι για το 2019; Τα σχόλια από κάτω είναι ελεύθερα για όλους!
xx
Αυτό το post είναι ένα από εκείνα που περιμένω και προετοιμάζω για αρκετό καιρό. Γιατί; Επειδή για μια ακόμα φορά φιλοξενώ στο blog μου άτομα ευφάνταστα και δημιουργικά, που θα δώσουν κι εκείνα τη δική τους νότα στο άρθρο. Αυτή τη φορά, φιλοξενούμενες είναι 7 Ελληνίδες bookstagramers!
Η Φρειδερίκη, η Πελαγία, η Αθηνά, η Σταυρούλα, η Ευανθία και η Μανταλένα θα σου προτείνουν το αγαπημένο τους βιβλίο για το 2018 αλλά και αυτό που ανυπομονούν να διαβάσουν μεσα στο 2019!!
Φρειδερίκη, @_iasmos
Για να είμαι ειλικρινής το 2018 δεν είχα πολλά ενδιαφέροντα βιβλία. Κάποια δεν ήταν πολύ του γούστου μου, αλλά ήθελα να με δοκιμάσω και σε άλλες κατηγορίες και άλλα που μου άρεσαν αρχικά, στο τέλος με απογοήτευαν. Παρόλ’ αυτά έκανα ένα come back στον αγαπημένο μου Jo Nesbo, διότι δεν είχα διαβάσει όλα τα βιβλία του με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Harry Hole. Αυτό λοιπόν που διάβασα ήταν το ¨Αστυνομία¨ που για εμένα ήταν βιβλίο-έκπληξη. Και αυτό διότι πάνω κάτω ήξερα το στυλ γραφής του Nesbo: ωμή, ανατρεπτική, έξυπνη. Ωστόσο το συγκεκριμένο ξεκίνησε κάπως… ανιαρά και για πρώτη φορά δεν ήθελα τόσο να διαβάσω βιβλίο του. Όμως ο ψυχαναγκασμός μου δεν με άφησε και καλά έκανε. Το βιβλίο ήταν απλά εντυπωσιακό. Σαν να άρχισε να ξετυλίγεται αργά και τελικά να κάνει να με αφήνει πάλι άφωνη. Οι δολοφονίες ξεκινάνε από την αρχή με τις πολύ καλές περιγραφές να σε κάνουν να μην θες να αφήσεις το βιβλίο. Σε αντίθεση με τα άλλα βιβλία ο Harry Hole εμφανίζεται πολύ πιο μετά και αυτό ήταν το κύριο στοιχείο που με έκανε να αρχίσω να βαριέμαι κάπως. Ωστόσο έκλεψε και πάλι την παράσταση.
Προειδοποίηση: θα δείτε έναν πολύ διαφορετικό Harry από ότι έχετε δει. Ο ανισόρροπος, σκοτεινός και ευθυνόφοβος Harry σχεδόν έχει εξαφανιστεί και τη θέση του παίρνει κάποιος που παλεύει να δημιουργήσει ένα σπιτικό και να φροντίσει την οικογένεια του. Βέβαια υπάρχουν και οι στιγμές που παίρνει την κάτω βόλτα, αναγκαίες κατά τη γνώμη μου για την εξέλιξη της ιστορίας.
Για να
είμαι ειλικρινής θα μπορούσα να σας γράψω πάρα πολλά γι αυτό το βιβλίο, αλλά δεν
θέλω να σας αποκαλύψω τα πάντα για να το διαβάσετε. Πάντως εγώ το αγάπησα όπως
και κάθε βιβλίο του Jo Nesbo.
Πελαγία, @sirius_bibliophiles
Μετά από πολλές προσπάθειες και μια μεγάλη ανασκόπηση του φετινού μας έτους κατάφερα να διαλέξω το αγαπημένο μου βιβλίο για το 2018. Και όχι, δεν είναι το A Court of Mist and Fury της Sarah J. Mass για το οποίο θα με ακούσετε να μιλάω ξανά και ξανά τους τελευταίους τρεις μήνες. Το αγαπημένο μου read για αυτή τη χρονιά είναι το Shadow Kiss της Richelle Mead. Θα μου πείτε τώρα, τι είναι αυτό ρε Πελαγία που μας το πλασάρεις και γι' αγαπημένο read?! Είναι το τρίτο βιβλίο της σειράς Vampire Academy της προαναφερθήσας συγγραφέα, το οποίο με άφησε με τέτοιο book hangover που απλά έφαγα τρελό κόλλημα!!! Για όσους δεν ξέρετε καν γιατί πράγματα μιλάω, θα σας τα πω με δύο λόγια μονάχα. Vampires με μια διασκευή! Και ναι, ξέρω καλά τι μπορεί να σκέφτεστε! "Καλά τι μας λέει αυτή; Τα βαμπίρια δεν είναι της μόδας, τι κάθεται και μας το αναλύει η τρελή;". Γνωρίζω πολύ καλά πως η σειρά αυτή δεν είναι και ότι πιο πρόσφατο. Γνωρίζω επίσης, πως η μόδα πλέον είναι τα Faes (βλ. A Court of Thorns and Roses, The Cruel Prince και δεν συμμαζεύεται, όχι ότι είναι άσχημα, ίσα ίσα!) Επειδή γνωρίζω λοιπόν τι μπορεί να σκέφτηκε κάνεις, για αυτό και εγώ επιμένω και σας προτρέπω να κάνετε το πιο απλό. Απλά googl-άρετε "Vampire Academy" και θα με θυμηθείτε! Καλές γιορτές και χρόνια πολλά σε όλους!Πελαγία, @sirius_bibliophiles
Αθηνά, @abookishdemon
Το
βιβλίο «οι άπειρες ζωές της Μέιζι Ντέι» είναι μια μικρή ιστορία μόλις 176
σελίδων, που ασχολείται με την ημέρα των γενεθλίων της 10χρονης Μέιζι ... υπο
δύο εκδοχές. Στην μια, ο κόσμος ξαφνικά εξαφανίζεται με τη Μέιζι να είναι ο
«τελευταίος» επιζών και στη δεύτερη ζούμε τα γενέθλια της ... όπως θα ήταν
κανονικά. Σύντομο, έξυπνα γραμμένο, με ωραίες περιγραφές και σωστή αναλογία
μεταφυσικού και επιστήμης. Απίστευτα ενδιαφέρον, με τράβηξε από το πρώτο
κεφάλαιο και στο τέλος ... αχ αυτό το τέλος! Απλά μαγευτικό! Το 2019, το
βιβλίο για το οποίο ανυπομονώ περισσότερο από όλα είναι το «Finale» της
Stephanie Garber! Το τέλος της τριλογίας «Caraval» νομίζω θα είναι πραγματικά
ένα επικό ... Φινάλε!!αριστούργημα. Διαβάστε το!
Ρένια, @poihma
Το πιο
δύσκολο, ειλικρινά, είναι το να διαλέξω ένα βιβλίο ως αγαπημένο του 2018.} Η
αλήθεια είναι ότι αυτή τη χρονιά διάβασα λίγα, και για το πιο αγαπημένο (τη
μυστική ιστορία) ήδη γράψει πολλά σε προσωπικό blog και goodreads, άρα περνάω στο επόμενο
αγαπημένο μου. Το επόμενο δεν είναι άλλο από την Καντάθ της καρδιάς μου,
γραμμένη από τον H.
P.
Lovecraft
- ένα βιβλίο που βρισκόταν 2 χρόνια στα αδιάβαστα μου και κατέληξε να είναι ένα
συναρπαστικό ταξίδι στον Ονειρόκοσμο του συγγραφέα, μια μοναδική και...
ονειρική αναγνωστική εμπειρία, που με εκσφενδόνισε στην τρύπα του Λαβραφτιανού
λόγου. Δεν έχω πολλά να πω πέρα από το ότι πρόκειται πρακτικά για μια διήγημα
που ο τίτλος του αγκάλιασε μια συλλογή των εκδόσεων Αίολος, τα οποία διηγήματα
έχουν μεταξύ τους αλληλουχία και μας οδηγούν βήμα προς βήμα στην λαβκραφτιανή
άβυσσο, μέσα από μια γλώσσα μεστή και
πανέμορφη, και λεπτομέρειες υπέροχα σκιαγραφημένες. Σίγουρα το προτείνω για
γνωριμία με τον H.
P.
Lovecraft
και το σχετικό είδος!Το ανάγνωσμα για το οποίο Ανυπομονώ το 2019 είναι το Call me By your name!
Ευανθία, @ikaria_books_and_chocolate
Το
βιβλίο που διάβασα και λάτρεψα, για το 2018, είναι ο Φρανκενστάϊν της Mary
Shelley. Αν και στην εποχή του, το βιβλίο δέχτηκε σκληρή κριτική, πλέον
θεωρείτε ένα από τα κλασικά. Η αφήγηση, οι χαρακτήρες κι ο κόσμος της Shelley
σε κάνουν να κρατάς την ανάσα σου, να χάνεις την υπομονή σου και να ρωτάς τον
εαυτό σου. Είναι η ιστορία, ενός εγωμανή δημιουργού και ενός παρεξηγημένου
δημιουργήματος. Σου δίνει την ιστορία του ΦρανκενστάΪν, αλλά σου δίνει και την
ιστορία του Τέρατος και σε βάζει στην θέση και των δύο. Σου δίνει χώρο να
σκεφτείς, να ρωτήσεις τον εαυτό σου για την κοινωνία, αλλά και για τους
ανθρώπους. Το αγαπημένο μου απόφθεγμα από το βιβλίο είναι : "Πρόσεχε!
Επειδή είμαι ατρόμητος και επομένως ισχυρός."Για το 2019, έχω πάρα πολλά βιβλία στην λίστα, αλλά εκείνο που θα διαβάσω με το που αρχίσει η χρονιά είναι "Οι Μάγισσες Της Σμύρνης" της Μάρα Μεϊμαρίδη
Μανταλένα, @ladyofbooklot
Πώς να
γράψει κανείς μια μικρή κριτική για αυτό το " Ο Θεος των Μικρων Πραγματων" της Arundhati Roy , όταν λίγα μπορούν να σου
δημιουργήσουν τόσο μεγάλα συναισθήματα; Βρισκόμαστε στο χωριό Αγιαμένεμ της
Κεράλας στην Ινδία, το 1967. Μια μικρή κοινωνία, κλειστή, με κατάλοιπα από την
Αγγλική αποικιοκρατία. Το σύστημα των καστών, ακόμα αυστηρό, ορίζει από τη γέννηση τη θέση του καθενός μέσα στην κοινωνία, ακόμα
και το "ποιος μπορεί να αγαπηθεί, και πώς, και πόσο." Κάποιοι
παλεύουν "ενάντια στο ρεύμα", αλλά η αλλαγή είναι αργή και απαιτεί
αίμα αυτών που, εν τέλει, θα στερηθούν το δικαίωμα να γράψουν την Ιστορία. Σε
αυτό το φόντο ξετυλίγεται η πλοκή, μια μικρή οικογενειακή ιστορία, κυρίως μέσα
από τα μάτια της Ραχέλ και του Έσθα, δύο επτάχρονων διδύμων, με διαφορετικά
σώματα αλλά δίδυμες ψυχές. Μεγαλώνοντας σχεδόν χωρίς δικαιώματα, αφού η μητέρα
τους, μετά από έναν κακοποιητικό, αποτυχημένο γάμο θα επιστρέψει στο πατρικό
της, βιώνουν από πολύ μικρή ηλικία την αδικία της κοινωνίας τους. Όταν η
Αγγλίδα πρώην σύζυγος του θείου τους, και η ξαδέλφη τους, η Σόφι, επισκέπτονται
την Ινδία, τα δίδυμα θα μάθουν πως ο κόσμος τους, των μικρών πραγμάτων, μπορεί
να καταρρεύσει σε μια μέρα. Η γοητεία του βιβλίου έγκειται στο πώς η Roy παίζει
με την ρευστότητα του χρόνου, δίνοντας το τέλος ήδη από την αρχή, και στην
πορεία γυρνώντας στο παρελθόν εξηγώντας τα γιατί, τελειώνοντας στρατηγικά την
ιστορία της στη μέση, με τρόπο που αντί να μπερδεύει διαφωτίζει και εντείνει το
συναίσθημα. Είναι φανερή η αυθεντική γνώση της παιδικής ψυχής, καθώς, μέσα από
τους μικρούς αφηγητές, η συγγραφέας πλάθει μια γλώσσα μοναδική και εντελώς δική
της, ιδανική για να δώσει στην τραγικότητα της ιστορίας μια γκροτέσκα ομορφιά.Ευχαριστώ πολύ τα κορίτσια για τις καταπληκτικές κριτικές τους! Να πας να τις ακολουθήσεις στο Ίνσταγκράμ τους!!
Ποιο ήταν το δικό σου αγαπημένο βιβλίο για το 2018; Έχεις βάλει κάποιο στο μάτι για το 2019; Τα σχόλια από κάτω είναι ελεύθερα για όλους!
xx
Δημοσίευση σχολίου